راهنمای تصویری نصب دتکتور دود اعلام حریق

یک جمله ی رایج وجود دارد که می گوید: پیشگیری بهتر از درمان است. بیشترین مرگ و میر در اثر آتش سوزی در خانه های فاقد حسگر دود رخ می دهد. برای محافظت از عزیزانتان ضروری است که دتکتور یا حسگر های دود و کربن مونواکسید را در خانه ی خود نصب کنید. در این مقاله ی آموزشگاه فن آموزان چگونگی نصب دتکتور دود اعلان حریق توضیح داده شده است.

آموزشگاه فن آموزان در دپارتمان برق خود دوره های مهارتی کوتاه مدت از جمله دوره های آموزش نصب اعلام حریق متعارف و همچنین دوره آموزش نصب اعلام حریق آدرس پذیر را بصورت صفر تا صد عملی در کارگاههای مجهز برگزار می کند. تمامی کلاسهای این آموزشگاه تحت نظارت سازمان فنی و حرفه ای و با اعطای مدرک بین المللی می باشد. برای مشاهده سرفصل های دوره اعلام حریق متعارف بر روی تصویر زیر کلیک نمایید:

1. عناوین این نوشته:

   • محل مورد نظر خود را انتخاب کنید
   • انتشار کربن مونواکسید در هوا نسبتاً یکدست است
   • دتکتور دود را در بهترین نقاط محیط خانه نصب کنید
   • دتکتور را نصب کنید
   • به طور منظم ارزیابی هایی انجام دهید
   • حداقل هر دو سال یک بار باتری های حسگر را تعویض نمایید

   محل مورد نظر خود را انتخاب کنید

آتش نشانان توصیه می کنند که حسگر های دود خود را در ارتفاع بالا روی دیوار و یا روی بخشی از سقف که از درب های خروجی دور است نصب کنید (این درمورد حسگر های کربن مونواکسید صدق نمی کند. در رابطه با آن ها در ادامه توضیح داده شده است). دود از بالا داخل اتاق جمع می شود بنابراین وجود حسگر در نقاط بالایی شما را زود هشیار خواهد کرد.

همچنین توصیه می شود هنگامی که حسگر را بر روی سقف  نصب می کنید ، حداقل 10 سانتی متر با دیوار فاصله داشته باشد و اگر آن را روی دیوار نصب می کنید حداقل 10 سانتی متر با سقف فاصله داشته باشد.

2. انتشار کربن مونواکسید در هوا نسبتاً یکدست است

این بدان معناست که منبع کربن مونواکسید می تواند این گاز را به طور مساوی در داخل اتاق و خانه پخش کند. در هنگام نصب یک هشدار دهنده ی کربن مونواکسید محلی را انتخاب کنید که حسگر تمیز باقی بماند و جلوی دست و پای کودکان و حیوانات خانگی نباشد.

3. دتکتور دود را در بهترین نقاط محیط خانه نصب کنید

قرار دادن حسگر های دود در نزدیکی محل خواب و در هر طبقه از خانه بسیار مهم است. در داخل راهرو ها حسگر دود و در نزدیکی وسایل گرمایشی مانند بخاری یا شومینه ی گازی نیز حسگر کربن مونواکسید نصب کنید.

از نصب حسگر دود در آشپزخانه اجتناب کنید. همچنین حسگر ها را یک متر دورتر از درب نقاطی که در آن ها بخار تولید می شود نصب کنید مانند حمام، قسمت شست و شوی لباس یا آشپزخانه.

4. دتکتور را نصب کنید

فاصله ی بین دو سوراخ موجود در پشت حلقه ی نصب را اندازه بگیرید.

همان فاصله را بر روی محل نصب حسگر علامت بزنید.

روی علامت ها با استفاده از دریل سوراخ های کوچکی ایجاد کنید.

با استفاده از پیچ حلقه ی نصب را به محل متصل کنید.

بقیه ی حسگر را به حلقه وصل کنید.

5. به طور منظم ارزیابی هایی انجام دهید

به طور متداول حسگر های خود را تست کنید. دکمه ی تست را فشار دهید تا صدایی بلند از حسگر خارج شود. اگر صدایی ایجاد نشد و یا صدا خفه و نامفهوم بود باید باتری ها را بررسی کرده و در صورت لزوم آن ها را تعویض کنید. برای آزمایش حسگر های دود می توانید از دود ساختگی نیز استفاده کنید .

6. حداقل هر دو سال یک بار باتری های حسگر را تعویض نمایید

بهترین راه برای یاد آوری این است که هرگاه باتری های ساعت خود را عوض می کنید، باتری های حسگر را هم عوض کنید. همیشه پس از تعویض باتری حسگر را آزمایش کنید تا مطمئن شوید که باتری ها به درستی جاگذاری شده اند و کار می کنند .

توجه داشته باشید که حسگر های کربن مونواکسید دارای نوعی ماده ی شیمیایی هستند. این ماده ی شیمیایی در فرآیند هشدار مشارکت دارد. لازم است که این ماده نیز هر چند وقت یک بار پر شود. بنابراین هر چند وقت یک بار علاوه بر باتری ها میزان این ماده را نیز چک کنید.

اکنون با خیال آسوده تری استراحت کنید. این مسئله بسیار مهم است که بتوانید با اقداماتی ساده از جان عزیزانتان محافظت کنید. برای اطمینان خاطر بیشتر برنامه ای برای اقدامات افراد خانه و چگونگی خروج آن ها از خانه در هنگام وقوع حادثه طراحی کنید و اطمینان یابید که همه ی افراد خانواده از این برنامه مطلع هستند.