مشخصه های DVR های مستقل

• تعداد کانال های ورودی: بیشتر DVR را با توجه به تعداد کانال های ورودی طبقه بندی می کنند. تعداد کانال های ورودی معمولا 4، 8، 16 و یا 32 هستند. باید اشاره کرد که پیدا کردن DVR با تعداد کانال های نامتعارف تقریبا کاری غیر ممکن است. بنابراین در موقع طراحی سیستم باید به تعداد دوربین های مداربسته نصب شده توجه کرد و همچنین امکان افزایش تعداد دوربین های مداربسته در آینده را نیز در نظر گرفت. از همین رو معمولا DVR را طوری انتخاب می کنند که تعداد ورودی های آن از تعداد دوربین های مداربسته نصب شده بیشتر باشد.
• بیشترین تعداد فریم: این پارامتر بیشترین تعداد فریم هایی را که DVR می تواند در یک ثانیه ضبط کند، نمایش می دهد. معمولا برای مکان هایی مانند ورودی ها و یا محل های کم اهمیت تعداد فریم های تصویر را تا یک فریم در ثانیه کاهش می دهند. برای مشاهده ی جزئیات بیشتر برای مثال در حالتی که برداشتن اجسام قابل تشخیص باشد باید از تعداد فریم های بالا استفاده کرد. بیشتر DVRهای معمولی 25 فریم در ثانیه هستند و DVRهای با تعداد فریم های بالا برای ضبط مانند 50 یا 100 فریم، تنها در کاربردهای خاص مورد استفاده قرار می گیرند.
• در موقع انتخاب DVR به این نکته باید توجه کرد که تعداد فریم های DVR در حالت PAL در نظر گرفته شود. برخی DVRها 25 فریم در ثانیه را برای استاندارد NTSC و 18 فریم در ثانیه را برای PAL پشتیبانی می کنند.
• کانال صوتی ورودی: اجازه می دهد تا صدای محیط نیز ذخیره شود. برخی از دوربین های مداربسته ورودی صدا دارند که در غیر این صورت باید از میکروفن های جداگانه استفاده شود.
• پشتیبانی شبکه: امکاناتی همچون مشاهده، تنظیم و ضبط تصاویر را به هر تجهیز متصل به شبکه در اختیار می گذارد.
• پشتیبانی خط تلفن معمولی: DVRهای خیلی کمی این امکان را دارند تا تصاویر را از طریق خط تلفن PSTN ارسال کنند.
• خروجی آنالوگ: تجهیزاتی که خروجی آنالوگ دارند می توانند تصاویر را بر روی مانیتور صنعتی یا هر تلویزیونی پخش کنند. در انواعی که دو خروجی آنالوگ وجود دارد به ترتیب نمایش A/V ورودی ها، DVR می تواند تصاویر را بر روی هر خروجی به صورت مجزا برنامه ریزی کند. در اکثر DVRها، خروجی دوم همان تکرار خروجی اول است که مورد نظر ما نیست.
• VGA: در DVRهایی که این خروجی وجود دارد، می توان مانیتور کامپیوتر را به طور مستقیم به دستگاه DVR وصل نمود و تصاویر را بر روی آن مشاهده کرد. همه DVRهای مبتنی بر کامپیوتر این خروجی را دارند.
• کنترل PTZ: تجهیزاتی که درگاه RS 485 دارند، می توانند فرامین لازم را برای کنترل دوربین های مداربسته متحرک ارسال کنند.
• سرعت ضبط یا نمایش: به حداکثر تعداد فریمی که در هر ثانیه برای هر دوربین مداربسته هنگام عملیات ضبط یا نمایش می توان در نظر گرفت، گفته می شود.
• سایز تصاویر هنگام نمایش: به ابعاد تصویر هنگام نمایش به صورت زنده بر روی خروجی آنالوگ (بر حسب پیکسل) گفته می شود. شرکت ها برای نمایش تصویر با ابعاد بزرگ تر با یکدیگر رقابت می کنند.
• سایز تصویر هنگام ضبط: به ابعاد تصویر ضبط شده هنگام نمایش بر روی خروجی آنالوگ بر حسب پیکسل گفته می شود.
• ظرفیت داخلی: به حجم هارد دیسک هایی که در داخل دستگاه می توان نصب کرد، اطلاق می شود. هر چقدر این عدد بزرگ تر باشد تصاویر مدت بیشتری بر روی هارد دیسک می توانند ضبط شوند.
• ظرفیت خارجی: به حجم حافظه ای که از خارج دستگاه می تواند به دستگاه وصل شود تا مدت زمان ضبط تصاویر را افزایش دهد.
• نسخه پشتیبان: انتقال تصاویر ضبط شده از طریق CD یا DVD رایتر، USB و کارت حافظه ی فلش، امکان پذیر است. البته از طریق درگاه شبکه نیز می توان تصاویر را به خارج دستگاه منتقل نمود که در اینجا مدنظر نیست.
• فرمت های فشرده سازی: در تجهیزاتی حرفه ای این امکان وجود دارد که تصاویر با کیفیت بالا ضبط شود، اما با کیفیت پایین تری انتقال یابد تا ترافیک شبکه کاهش یابد.
• امکان کنترل با موس: حرکت در منوها بسیار ساده تر امکان پذیر است. هنگام مشاهده ی تصاویر ضبط شده، از طریق میله گرافیکی می توان به راحتی تصاویر را عقب و جلو برد، در حالی که در DVRهای فاقد این امکان فقط می توان سرعت پخش را کم یا زیاد کرد.
• کتنرل سرعت ضبط: می توان برای کاهش حجم تصاویر ذخیره شده تعداد فریم هایی را که در هر ثانیه از یک دوربین مداربسته ذخیره می شود، کاهش داد.
• کنترل کیفیت ضبط: در بسیاری از DVRها، می توان با هدف کاهش حجم تصاویر ضبط شده بر اساس اهمیت تصاویر، آن ها را با کیفیت های مختلفی ذخیره نمود.
• ضبط با تشخیص حرکت: جهت نظارت بر حرکت استفاده می شود. واضح است که در اغلب کاربردها نیازی به ضبط تصاویر بی حرکت نیست که باعث کاهش فضای ضبط اشغال شده و افزایش مدت زمان ضبط می شود. میزان حساسیت به حرکت قابل تنظیم است.
• ضبط آلارم ورودی: از طریق این امکان می توان ضبط تصاویر را فقط هنگام فعال شدن یکی از ورودی های آلارم دستگاه فعال کرد. تجهیزات به ازای هر دوربین مداربسته یک ورودی آلارم دارند. به عنوان مثال می توان کنتاکت مگنت نصب شده روی در را برای فعال شدن ضبط تصویر به کار برد.
• زمان بندی ضبط: با استفاده از گزینه می توان بر اساس زمان بندی مشخص در ساعات شبانه روز ضبط تصاویر را فعال کرد.
• ورودی تصاویر تحت شبکه: DVRهایی که این امکان را دارند می توانند دوربین های مداربسته تحت شبکه را بر روی DVR ضبط کنند.
• ضبط پیش از هشدار: در بسیاری از مواقع دانستن این که چند لحظه قبل از رخداد هشدار چه شرایطی وجود داشته، بسیار مهم است. تجهیزاتی که این امکان را دارند علاوه بر این که پس از وقوع هشدار تصاویر را ضبط می کنند، قابلیت ذخیره ی تصاویر تا مدت محدودی قبل از بروز هشدار را نیز دارند.
• امکان ارتقای نرم افزار: اجازه می دهد بدون تغییر سخت افزار، از امکانات جدید نرم افزاری ارائه شده توسط شرکت سازنده استفاده کرد.
• ارسال به پست الکترونیکی با فعال شدن هشدار: امکان می دهد که بخشی از تصاویر مهم را در صورت بروز هشدار به تجهیز دیگری انتقال داد تا در صورت بروز هر مشکلی برای دستگاه اصلی، تصاویر اصلی در اختیار باشد. به علاوه، این امکان را می دهد که دیگر افراد متصل به شبکه را که اپراتور دستگاه نیستند، از رخدادها مطلع کند.

و امکاناتی دیگر از قبیل:

• جستجوی هوشمند
• جستجوی هشدارها
• قابلیت کنترل با صفحه کلید
• فرامین روی کابل تصویر
• کنترل ضبط و کیفیت هر کانال به طور مستقل
• احراز اصل بودن تصویر

از عوامل کلیدی و اصلی که در بالا گفته شد، می توان به مقدار و ظرفیت حافظه اشاره کرد. مقدار مورد نیاز حافظه به عوامل زیر بستگی دارد:

• تکنیک فشرده سازی از چه نوعی است؟ تصاویر ضبط شده تا چند روز باید در حافظه باقی بماند؟

دوره های پرطرفدار:

• آموزش نصب دوربین مدار بسته
• آموزش plc
• آموزش تعمیرات موبایل
• آموزش نصب اعلام حریق آدرس پذیر